Bektaş®lik, İsl¢miyetin Rumeli'nde yerli Hıristiyan nüfus arasında yayılışında önemli bir etmen olmuştur. Bu halk tarikatının eklektik ve hoşgörülü yapısı, İsl¢miyeti Balkan köylülerince kolayca kabul edilebilir kılmıştır. Örneğin, Bekt¢ş®lik bütün dinlere hoşgörüyle bakar, dışa değil içe önem verir, oruç ve namaz gibi İsl¢m® ibadetlerin yerine getirilmesini zorunlu kılmaz; şarap içmeye izin verir; kadının toplum içine örtüsüz çıkmasını ve erkeklerle görüşmesini yasaklamazdı. Bekt¢ş® babalarının etkili propagandası, Hıristiyanları, Hıristiyanlıktan pek farklı gözükmeyen bu gizemli ve demokratik dine çekebilmiştir. Ancak Bektaş®liğin bu türü, Kızılbaşların Bekt¢ş®liğinden farklıdır. Devlet denetiminde olan ve vakıflarca desteklenen tekkelerdeki Bekt¢ş®ler genellikle devlete sadık idiler. Bunlar, baba ve dedelerin seçiminde makamın babadan oğla geçmesi ilkesini kabul etmezlerdi. Aydın düzeyleri daha yüksek, tekkelerinde tasavvuf düşüncesi egemendi.

Osmanlı İmparatorluğu Klasik Çağ (1300-1600), Halil İnalcık